Żegluj gdzie poniosą marzenia

Karaiby

Przepisy paszportowe

 

Wiele rejsów i czarterów zaczyna się na wyspach Martynika lub Gwadelupa. Administracyjnie wyspy te, to terytorium Francji. Francja należy do Unii Europejskiej oraz do Schengen. Granicę tego państwa można przekroczyć okazując dowód osobisty lub paszport.

Na terenie Francji można przebywać bez obowiązku posiadania wizy do 90 dni. Dokument tożsamości, którym posługuje się podróżny, musi być ważny nie krócej, niż 90 dni od daty przyjazdu.

UWAGA! Wybierając się na zwiedzanie Karaibów z pokładu jachtu, odwiedzimy kilka państw. Szybko opuszczamy terytorium Francji i posiadanie paszportu jest konieczne. Na Wyspach Karaibskich, wymagana data ważności paszportu to mininum 6 miesięcy do przodu od daty przekroczenia granicy.

Podróżując warto wcześniej odebrać we właściwym oddziale NFZ kartę EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego). Ułatwia ona formalności w razie konieczności wizyty u lekarza za granicą.

 

Waluta

 

Waluta we Francji to euro (EUR). W zależności od kursów walut 1 EUR = 4,1/4,4 PLN. Z bankomatu można wypłacić walutę euro oraz można płacić kartą.

Na Wyspach Karaibskich walutą są Dolary Karaibskie (XCD, EC). Na walutę lokalną można wymienić dalary amerykańskie lub euro. Według orientacyjnych danych 1 EUR = 2,7 EC, 1 USD = 2,4 EC.

 

Karaiby

 

Karaiby, nazwa położonego między Amerykami rejonu, pochodzi od Indian zamieszkujących kiedyś cześć wysp – Antyle Małe.

Wyspy Karaibskie ciągną się łukiem na przestrzeni 4700 km od Kuby po Arubę (k. Wenezueli).

W 1492 roku na Karaiby dotarł Kolumb. Podboje europejskich kolonizatorów oraz tworzące się nowe państwowości sprawiły, że Karaiby to obecnie kilkanaście krajów.

 

Klimat

 

Karaiby zajmują obszar miedzy 12o a 14o szerokości geograficznej północnej. Jest to klimat tropikalny, czyli wysokie średnie temperatury powietrza i duża wilgotność.

Na Karaibach są dwie pory roku – sucha i deszczowa. Pora sucha trwa od listopada do kwietnia. Pozostała cześć roku to okres częstego występowania huraganów.

Temperatura powietrza i wody przez cały rok nie spada poniżej 25 oC.

 

Warunki żeglugowe

 

Karaiby położone są w strefie wiatrów pasatowych. Są to wiatry o przewidywalnym kierunku (NE) i sile 3o – 6o B. Żegluje się najczęściej półwiatrami.

Najlepszy okres do żeglowania to miesiące od listopada do marca, kiedy to przyjemny, krótki deszcz pozwala odpocząć od słońca.

W pobliżu wysp występują liczne rafy koralowe a wejścia do wielu portów mają głębokość nie większą niż 1,5 metra. Stąd popularność katamaranów, których mniejsze zanurzenie pozwala na wpłynięcie do miejsc niedostępnych dla jachtów z kilem.

Na Karaibach jest kilka marin, jednak najczęściej jachty nocują na kotwicowiskach lub bojach.

Morze Karaibskie to strefa oznakowania IALA B. Oznacza to, że prawą stronę toru wodnego wyznaczają znaki koloru czerwonego a lewą zielonego – odwrotnie niż na Bałtyku czy w Chorwacji.

Informacje o rejsach na Karaibach dostępne są tutaj.

 

Karaibskie wyspy

 

Należy pamiętać, że Karaiby to wiele państw, które ze względu na wpływy kolonizatorów mają odrębne przepisy i różne języki (francuski, angielski, języki lokalne). Żeglując i przekraczając granice, konieczne są odprawy celne.

Zwiedzając karaibskie lądy, najlepiej skorzystać z licznych wypożyczalni samochodów funkcjonujących na każdej z wysp. Ruch jest w zależności od kraju prawostronny lub lewostronny. Waluty w poszczególnych państwach to: dolar karaibski, euro a nawet guldeny. Wszędzie dobrze jest mieć ze sobą dolary amerykańskie.

 

Martynika

 

Martynika to terytorium zamorskie Francji. Kawałek Europy na Antylach Małych. Jest tu Wi-Fi a za połączenia telefoniczne płaciny jak w UE.

W stolicy wyspy Fort De France kila razy dziennie lądują samoloty ze starego kontynentu. Zaczynając karaibski rejs w Le Marin na Martynice z powodzeniem można zrobić zaprowiantowanie jachtu na następne dni.

Wyspa ma pochodzenie wulkaniczne i równikowy klimat. Główne zajęcie wyspiarzy to praca w turystyce oraz w przemyśle cukrowniczym. Jest tu jeden z nielicznych na Karaibach uniwersytetów.

 

St. Lucia

 

Kiedyś w rękach Francuzów, obecnie odrębne państwo, wchodzące w skład Korony Brytyjskiej. Żeglując po Karaibach wyspę rozpoznamy bez trudu po wysokich szczytach wulkanów: Petit Piton i Gros Piton.

Warto odwiedzić znaną z piaszczystych plaż miejscowość Soufriere (nazwę dały występujące tam gorące źródła siarkowe – francuskie „soufre” to siarka).

Równie przyjemnym na postój w czasie rejsu miejscem jest Rodney Bay. W połowie grudnia mają tu finał oceaniczne regaty turystyczne ARC (rozgrywane na trasie Las Palmas – Rodney Bay).

 

St. Vincent

 

Wyspa Saint Vincent ma wymiary 18 na 11 mil. Wszystkie drogi biegną po obwodzie wyspy. Brytyjscy koloniści zaczęli się tu osiedlać dopiero w XVII w.

Główne miasto na wyspie – Kingstown jest stolicą Grenadyn. Na wyspie uprawia się i eksportuje, (co jest podstawą gospodarki) banany, gałkę muszkatołową, bawełnę, kakao.

Kotwicząc w Wallilabou można zobaczyć pozostałości scenografii użytej w filmie „Piraci z Karaibów”.

 

Bequia

 

Kształtem wyspa przypomina literę S. Nieregularna linia brzegowa to wiele zatoczek z mnóstwem prywatnych, niezbyt pewnych boi cumowniczych. Bezpieczniej jest stanąć na kotwicy, która na piaszczystym dnia trzyma bardzo dobrze.

Na Bequia jest więcej słońca, dlatego, że chmury deszczowe zatrzymywane są przez okoliczne, wyższe lądy. Tropikalne cyklony raczej omijają wyspę, bo jest ona położona na granicy ich występowania.

Jest to wyspa z tradycjami szkutniczymi. Łodzie budowane są na plaży do dziś. Można tu legalnie łowić wieloryby (do 4 sztuk na rok). Łowić można tylko tradycyjnym, ręcznym harpunem, lecz niewielu żyjących mieszkańców jeszcze to potrafi. Cześć wnętrza baru w Port Elizabeth (głównym miesicie wyspy) wykonana jest z kości wielorybów.

 

Mayreau

 

Najmniejsza z zamieszkanych wysp Karaibów. Zatoka i plaża Salt Whistle Bay to bajeczny, karaibski zakątek. Specjalnością tego miejsca są langusty i homary przyrządzane na grillu, podawane z warzywami, ziemniakami i ryżem.

Nad samym brzegiem wśród palm z karaibskim drinkiem w ręku można w pełni odpocząć a na pamiątkę kupić koszulkę.

 

Mustique

 

Co przywieźć z rejsu po Karaibach? Może kawałek Karaibów? Świetną zdobyczą będą duże muszle (do 35 cm) po ślimakach, które w dużych stosach zalegają na plaży.
Niestety nie można ich wywozić. Lepiej nie ryzykować zatrzymania bagażu na lotnisku.

Wyspa Mustique jest częścią państwa Saint Vincent i Grenadyny, ale w całości jest w rękach prywatnych właścicieli. Znani mieszkancy wyspy to m.in. Mick Jagger, Dawid Bowie czy Tommy Hilfiger.

Równie znany jest bar „u Bazyla”. Zapytajcie kogo chcecie – najlepsze drinki na Karaibach :).

 

Tobago Cays

 

Tobago Cays nazywane są klejnotem Karaibów. Pięć, bezludnych wysp, otoczonych rafami koralowymi i turkusową wodą. Obowiązkowy punkt rejsu trasą południową.

Na Tobago Cays mamy wspaniale warunki do nurkowania. Miejsce zachwyca obfitością ryb, kolorów i życia podwodnego, ale uwaga – jest to akwen wymagający ostrożnej i dokładnej żeglugi. Pływając między rafami nawet katamaranem o niewielkim zanurzeniu trzeba cały czas kontrolować głębokość.

W wodzie często można spotkać żółwie a na lądzie duże jaszczurki, które nie boją się ludzi.

 

Union Island

 

Niewątpliwą atrakcją dla turystów jest malowniczo położone lotnisko i nisko podchodzące do lądowania samoloty. Z wyspy można polecieć na St. Vincent, Barbados, Martynikę, Grenadę i Carriacou.

Dla lubiących windsurfing idealna będzie zatoka Ashton. Większa jej część ma głębokość poniżej 2 metrów.

Na wyspie są dobrze zaopatrzone supermarkety, w których możemy uzupełnić zapasy na jacht.

W miejscowości Clifton jest fantastycznie umiejscowiony bar. Dostać się tam można tylko pontonem, gdyż położony jest na rafie koralowej.

Na południowy wschód od wyspy Union znajduje się Palm Island, gdzie prawie wszystkie palmy były zasadzone przez ludzi.

 

Karaibskie ciekawostki.

 

Wyspa Tobago w latach 1639-1693 w części była własnością Kurlandii, lennika Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Kurlandia, w XVII wieku skolonizowała Gambię (Afryka) i wyspę Tobago. Koloni o nazwie Nowa Kurlandia, szczęście nie sprzyjało i wkrótce została opuszczona.

Krótkie spodenki formalnym strojem dla bankiera?
Spodnie „bermudy” zostały zaprojektowane na zlecenie Banku Bermudów. Szykowne, krótkie spodnie były wzorowane na spodniach Brytyjskiej Marynarki Królewskiej. Do dnia dzisiejszego jest to cześć oficjalnego ubioru, noszone do kompletu z długimi skarpetkami.
Nie bez powodu męskie, krótkie spodnie nazywamy „bermudami”.

Morze Karaibskie nie było bezpieczne dla floty handlowej pływającej między Europą a Ameryką. Pirackimi statkami dowodzili także Polacy: Kazimierz Lux, Ignacy Blumer, Izydor Borowski, Wincenty Kobylański czy Józef Olszewski.

Na Kubie nie ma zorganizowanego transportu publicznego. Role autobusów pełnią „przerobione” ciężarówki. Można także skorzystać z taksówki. Jeżeli taksówka na wieźć Kubańczyków, ruszy dopiero z kompletem pasażerów, między których będzie podzielona opłata za kurs. Obcokrajowcy korzystają z taksówek według znanych nam zasad.
Poruszając się prywatnym samochodem kierowca musi zabierać autostopowiczów. Na przystanku przy granicy miasta funkcjonariusz pilnuje, aby każdy autostopowicz znalazł miejsce w aucie.

Spośród wszystkich Wysp Karaibskich na stale zamieszkany jest obszar jedynie 2%.

Film „Piraci z Karaibow” kręcono na Dominice, Dominikanie, na wyspach Saint Vincent i Grenadyny (wyspia Petit Tabac – Tobago Cays). Do dziś są tam pozostałości po filmowej scenografii dostępne dla turystów.